Minimalisme & budgetteren

Toen ik mijn leven begon te minimaliseren, merkte ik dat mijn uitgaven drastisch daalden, zonder dat ik het gevoel had dat ik moest ‘inleveren’. Hoe? Door niet alleen mijn uitgaven, maar ook mijn bezittingen onder controle te krijgen.

Al 4 jaar ben ik intussen bezig met intensief budgetteren en toch leer ik nog elke dag bij. Een jaar geleden kwam ik heel toevallig op Netflix de documentaire ‘The Minimalists – Less Is Now’ tegen en onmiddellijk voelde ik dat ik moest kijken. Het verhaal van de twee vrienden die zich ‘The Minimalists’ noemen, klonk voor mij al te bekend in de oren. De documentaire had een gevoelige snaar geraakt en bleef in mijn hoofd hangen. Ik had al een heel eind afgelegd door te budgetteren, maar ik merkte dat ik een verkeerde mindset had en nog teveel spullen kocht. Ik wou mijn onnodige uitgaven aanpakken en het gedachtengoed achter minimalisme kon mij helpen!

Minimalisme

Minimalisme is voor mij teruggaan naar de essentie. Al het overbodige verwijderen zodat er meer tijd, geld en energie overblijft voor de dingen die écht belangrijk zijn. Ik zeg hier duidelijk ‘voor mij’, want minimalisme kan voor iedereen iets anders betekenen. Om te weten wat voor mij nu écht belangrijk was, moest ik mezelf een aantal belangrijke vragen stellen: wie ben ik? Waar word ik gelukkig van? Wat vind ik het allerbelangrijkste? Ik had ooit al eens de vraag gekregen ‘als je later op je sterfbed ligt, wie wil je dan dat er rond je zit & wat wil je dat die mensen over je zeggen?’. Damn, die vraag kwam aan! De antwoorden op die vragen waren heel makkelijk en duidelijk, maar het leven dat ik leefde, gaf die mensen en die dingen die ik belangrijk vond geen prioriteit.

Actie

Het heeft een hele tijd geduurd om hier rust in te vinden. Wat ik deed en wat ik eigenlijk belangrijk vind, stemde totaal niet overeen en ik was daar enorm van in de war. Moest ik dan van de eene op de andere dag alles volledig omgooien? En hoe moest dat dan? En wat als dat niet lukte? Ik bleef vastzitten in mijn hoofd en er gebeurde niks.

Op een gegeven moment was ik mijn eigen gedachten beu. Ik ben iemand die nogal in haar hoofd kan blijven hangen, waardoor het weinig concreet wordt. Ik besloot gewoon te beginnen. Waar kon ik nu het makkelijkste starten met minimaliseren? De keuken en berging waren het startpunt. Het begon simpel met één kast en één lade en zo bouwde ik geleidelijk op. Niet alles ineens, dat is veel te groot qua doel en dan lijkt het zo onoverkomelijk dat je kan vastlopen.

Belangrijke vragen

Stilaan leerde ik loslaten. Door mezelf een aantal belangrijke vragen te stellen bij elk item dat ik tegenkwam: heb ik dit de afgelopen 6-12 maanden gebruikt? Voegt dit waarde toe aan mijn leven? Wat gebeurt er als ik het wegdoe? Ik ontdekte dat het antwoord op de eerste vraag vaak al ‘nee’ was waardoor al een hoop spullen weg konden. Over de waarde van iets moet je soms wat langer nadenken. Welke emotionele of praktische waarde heeft iets voor jou? Vooral die emotionele waarde vond ik heel lastig. Maar ook hier ging ik weer stap per stap en was ik niet te streng voor mezelf. Als ik bij vraag drie antwoordde dat ik het niet zou missen, was het natuurlijk snel duidelijk.

Een continu proces

Dat opruimen is sindsdien niet meer gestopt en dat zal ook blijven doorgaan. Het is een continu proces, zeker met een kind dat een ware verzamelaar is gebleken. Maar ik ben ook blijven lezen, blijven bijleren over ontspullen, opruimen, organiseren,… Stukje bij beetje ben ik meer overtuigd geraakt van de voordelen van minimalisme. Ik voel mijn hoofd rustiger worden, ik voel meer ruimte voor de dingen die ik écht belangrijk vind en ik voel minder drang om te kopen. Ik ben een echte emotie gedreven koper, maar door bewust te zijn van mijn kernwaarden kan ik op moeilijke momenten hier naar teruggrijpen. Dan ga ik terug naar het begin, naar de drie vragen die ik mezelf heb gesteld. Naar de antwoorden die ik hierop heb gegeven. Niemand zal later aan mijn sterfbed zeggen ‘wat was ze altijd mooi gekleed in die merken’ of ‘wat had ze altijd mooie spullen in huis’. Nee, ik wil er zijn voor mijn gezin, familie en vrienden. Ik wil waarde geven aan anderen hun leven. Ik wil anderen helpen en zien groeien. Dat zijn de dingen waar ik nu naar streef en ze maken me veel gelukkiger dan al die dure kleren en mooie spullen. Het leven kan zo simpel zijn, maar ik maakte het voor mezelf veel te complex.

Wil je meer weten over hoe budgetteren en minimalisme je leven kan verbeteren? Volg dan zeker mijn blog.